عوارض چسبندگی رحم چیست ؟

عوارض چسبندگی رحم معمولا در اثر انجام روش های درمان سرطان ایجاد می شود که در آن بافت اسکار داخل رحم ایجاد شده و فضای آن (داخل رحم) کاهش می یابد. درد لگن و پریودهای نامنظم از مهم ترین عوارض ایجاد بافت اسکار یا چسبندگی رحم به شمار می رود.

این بیماری که در زمره بیماری های بسیار نادر قرار می گیرد، به واسطه کاهش فضای داخلی رحم سبب ایجاد خونریزی های غیر طبیعی و همینطور مشکلات باروری در زنان می شود. میزان شیوع سندرمن آشرمن بسیار کمتر از سایر بیماری های زنان است و به همین دلیل تشخیص این بیماری یا وضعیت اکتسابی در افراد به سختی امکان پذیر خواهد بود.

در صورتی که فرد در طول دوران زندگی خود هیچ یک از علائم چسبندگی رحم را تجربه نکند، ممکن است هرگز نیازی به درمان نیز نداشته باشد.

عوارض چسبندگی رحم

عوارض چسبندگی رحم؛ مهم ترین علائم سندرم آشرمن

چسبندگی رحم نوع غیر شایعی از بیماری های اکتسابی است که پس از زخم شدن یا عفونت در رحم ایجاد می شود. عوارض چسبندگی رحم در زنانی که کورتاژ، سزارین یا سقط جنین انجام داده اند بیشتر از سایرین دیده می شود. به طور کلی ایجاد زخم در رحم اصلی ترین علت تشکیل بافت اسکار و در نتیجه چسبندگی رحم است.

این در حالی است که برخی از روش های دیگر از جمله قرار دادن IUD یا ایجاد خراش در رحم برای اهداف پزشکی خاص کمتر از موارد ذکر شده در بالا سبب تشکیل بافت اسکار می شود. اما می توان گفت که هر بار خراشیدگی یا انجام عمل در بافت رحم، شدت و احتمال ایجاد سندرم آشرمن را افزایش می دهد. کمتر از 20 درصد افرادی که به چسبندگی رحم دچار می شوند، درد یا عارضه ای را احساس نمی کنند. بیش از 80 درصد این افراد در معرض درد شدید لگن یا انسداد روده که یکی از مهم ترین عوارض عوارض چسبندگی رحم است، قرار می گیرند.

همچنین بخوانید: مهم ترین علائم سرطان رحم در زنان و دختران

مهم ترین علائم چسبندگی رحم

  • ناباروری
  • احساس درد شدید
  • اختلال در عملکرد روده، مشکل در دفع ادرار و خروج گاز معده
  • احتمال ایجاد مشکلات شدید عاطفی، افسردگی و یا میل به خودکشی
  • احساس درد هنگام راه رفتن
  • احساس درد در مواقعی خاص مانند دراز کشیدن یا نشستن
  • یبوست یا انسداد روده
  • آمنوره (فقدان قاعدگی) و خونریزی های غیر طبیعی
  • هیپومنوره (قاعدگی سبک و بسیار کوتاه)

روش تشخیص عوارض چسبندگی رحم

روش تشخیص عوارض چسبندگی رحم چیست؟

مشاهده علائم خاصی مانند درد لگن یا آمنوره که برای تعریف فقدان قاعدگی مورد استفاده قرار می گیرد، می تواند نشان از وجود چسبندگی رحم باشد. ناتوانی در باردار شدن و خونریزی های غیر طبیعی نیز از نشانه های دیگر سندرم آشرمن است که وجود آن به پزشک برای تشخیص عوارض چسبندگی رحم کمک می کند.

افرادی که در گذشته تحت شرایط خاصی به عفونت لگنی دچار شده اند یا در معرض پرتو درمانی قرار گرفته اند، کاندید چسبندگی رحم هستند. از طرفی دیگر انجام عمل هایی مانند کورتاژ یا عمل اتساع احتمال ایجاد سندرم آشرمن را افزایش می دهد. پزشک با بررسی وضعیت و پرونده بیماران به ویژه بیمارانی که انواع جراحی های لگن را انجام داده اند، نسبت به احتمال ایجاد چسبندگی رحم تصمیم گیری می کنند.

بهترین روش تشخیص سندرم آشرمن؛ تشخیص با تست های تصویربرداری

  • استفاده از اشعه ایکس
  • آزمایش خون
  • سی تی اسکن
  • ام آر آی
  • سونوگرافی
  • هیستروسالپنگوگرافی

سونوهیستروگرام روشی است که پزشکان برای اطمینان از ایجاد بافت اسکار داخل رحم به کار می گیرند. همچنین پزشکان به منظور انجام سونوهیستروگرام با استفاده از یک محلول ساده (ترکیبی نمکی) از مسدود شدن بافت دهانه رحم اطمینان حاصل می کنند. به این صورت که با یک کاتر محلول را داخل رحم تزریق کرده و در صورت مسدود بودن دهانه رحم از چسبندگی یا عدم چسبندگی مطمئن می شوند.

روش دیگری نیز برای تشخیص سندرم آشرمن وجود دارد که آن نمونه گیری خون است. سونوگرافی روش دیگری است که پزشکان برای تشخیص مشکل از آن استفاده می کنند. اما در بین تمامی روش های موجود، هیستروسکوپی کاربردی ترین روشی است که می توان به آن اشاره کرد. در صورت صلاحدید پزشک استفاده از روش هیستروسالپنگوگرام HSG نیز در تشخیص سندرمن آشرمن بسیار موثر است.

علت ایجاد سندرم آشرمن

علت ایجاد سندرم آشرمن؛ عوارض چسبندگی رحم

  • سندرم آشرمن ممکن است به واسطه انجام هیستروسکوپی جراحی ایجاد شود
  • احتمال چسبندگی رحم در صورت انجام عمل اتساع و کورتاژ افزایش می یابد
  • سزارین یکی از مهم ترین دلایل ایجاد سندرم آشرمن در زنان است
  • عفونت ها به ویژه عفونت لگن می تواند چسبندگی رحم را به همراه داشته باشد
  • پرتو درمانی یکی دیگر از دلایل چسبندگی رحم است

چه افرادی مبتلا به سندرم آشرمن می شوند

چگونه از چسبندگی رحم پیشگیری کنیم؟

محققان می گویند زنانی که جراحی های مربوط به رحم انجام داده اند، کورتاژ کرده یا رحم آن ها آسیب دیده بیشتر از سایرین در معرض ایجاد سندرمن آشرمن قرار دارند. این افراد با نظر پزشک متخصص پس از انجام عمل هورمون درمانی یا سایر روش های درمان سندرم آشرمن به منظور پیشگیری از IUA استنتی را در رحم قرار می دهد تا برای مدت زمان مشخصی در آن محل قرار گیرد.

همچنین زنانی که در معرض جراحی های رحم قرار گرفته اند، بهتر است پیش از اقدام برای بارداری، آزمایشات تصویربرداری مشخصی را انجام دهند تا بتوان از عدم وجود چسبندگی رحم اطمینان حاصل کرد. به طور کلی عوارض چسبندگی رحم طی 4 مرحله به شدیدترین حالت ممکن می رسد.

در مرحله اول رحم صرفا محلی برای زخم های جزئی است. در مرحله دوم شدت چسبندگی زیاد شده و در مرحله سوم می توان شاهد انقباض رحم بود. آخرین مرحله که با عنوان مرحله چهارم شناخته می شود، مرحله ای است که شدت عود بیماری بیش از 75 درصد است. در این مرحله احتمال موفقیت روند درمان بسیار پایین است.

درمان قطعی عوارض چسبندگی رحم (سندرم آشرمن) چیست؟

برخی از متخصصان بر این باور اند که جداسازی رحم و درمان چسبندگی آن می تواند در بسیاری از موارد منجصر به عود بیماری و شدیدتر شدن سندرم آشرمن شود. بنابراین انجام درمان توسط یک پزشک متخصص از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. هیستروسکوپی به عنوان بهترین روش تشخیص نوع درمان چسبندگی رحم (تشخیص قطعی) شناخته می شود.

شدت سندرم آشرمن در افراد مختلف، متفاوت است. این بیماری ممکن است در برخی افراد زمانی که بیش از 70 درصد دیواره رحم به هم جوش خورده، تشخیص داده شود. در حالی که ممکن است روند تشخیص این بیماری در دیگر افراد بسیار سریع تر انجام شود. جراحی هیستروسکوپی در حال حاضر به عنوان روش درمان سندرم آشرمن شناخته می شود و جایگزین دیگر روش های درمان از جمله درمان هورمونی است.

در این روش درمان با استفاده از نوک هیستروسکوپ که ابزار جراحی است، چسبندگی ها برداشته و جدا می شود. بیمار پیش از آغاز جراحی بیهوش می شود و برای پیشگیری از احتمال ایجاد عفونت، ملزم به استفاده از آنتی بیوتیک و قرص های استروژن است. سپس پزشک با انجام هیستروسکوپی کنترلی از عدم وجود چسبندگی در رحم اطمینان حاصل می کند. با توجه به اینکه احتمال عود سندرم آشرمن پس از انجام عمل وجود دارد، پزشکان توصیه می کنند که یک سال برای بارداری پس از جراحی صبر کنند.

استروژن درمانی روشی است که باعث رشد مجدد سلول های دیواره رحم و همینطور بازسازی آن می شود.

سوالات متداول

آیا چسبندگی رحم باعث ناباروری می شود؟

ابتلا به سندروم آشرمن به معنی عدم باروری قطعی نیست. هر چند که ممکن است درمان این بیماری گاهی سخت و دشوار باشد اما احتمال درمان در صورت تشخیص به موقع (پیش از تشدید سندروم) تا حد بسیار زیادی وجود دارد. هر چند که زنان مبتلا به سندرم آشرمن به ویژه زمانی که در مراحل اول یا دوم این بیماری قرار دارند، می توانند باردار شوند اما خطر سقط جنین یا تولد نوزاد مُرده بسیار جدی است.

چه افرادی مبتلا به سندرم آشرمن می شوند؟

زنانی که دچار بیماری های سرطانی و عفونت شده اند بیشتر از سایرین در معرض خطر سندرمن آشرمن یا چسبندگی رحم قرار دارند. همچنین انجام عمل هایی مانند کورتاژ، سزارین و همینطور سقط جنین ریسک ابتلا به سندرمن آشرمن را افزایش می دهد.

چه چیزی باعث چسبندگی رحم می شود؟

چسبندگی رحم در نتیجه ایجاد یک زخم یا عفونت ایجاد می شود و در نهایت بافت اسکار را داخل رحم به وجود می آورد. بافت اسکاری که در رحم ایجاد شده گاهی منجر به مسدود شدن رحم (چسبندگی) می شود. اتفاق دردناکی که به واسطه آن مشکلات و عوارض مهمی برای افراد در آینده ایجاد می شود.

آیا چسبندگی رحم یک بیماری ژنتیکی است؟

از چسبندگی رحم به عنوان یک بیماری ژنتیکی نام برده نمی شود. چرا که این مشکل تنها در صورت انجام برخی از رفتارهای خطرساز مانند انجام عمل کورتاژ یا موارد مشابه در رحم ایجاد می شود. به طور کلی عوارض چسبندگی رحم اکتسابی هستند و امکان انتقال آن ها به واسطه داشتن سابقه خانوادگی یا ژنتیک ممکن نیست.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *